Савецкія формы жывіліся беларускай энэргіяй, хавалі пад сваёй абалонкаю змест, які прарастаў насуперак, але самі па сабе гэтыя формы — даўно трупы. І ўжо існуюць формы зусім не савецкія.
Андрэй Расiнскi
Культуролог, кинокритик. Обозреватель газеты «Наша ніва». Преподаватель отделения журналистики «Белорусского коллегиума».
Область профессиональных интересов: анализ фильма, современное белорусское киноискусство, история современной культуры.
Публикации за 2016 год
Актуалізм чулы на неадкладныя здарэнні дый непасрэдныя грамадскія трансфармацыі, ён накідываецца з сацыяльна-палітычнаю крытыкай, прагне зменаў інстытутаў, групаў, грамадства.
Таму сёння задача не абуджаць ад сну, але ствараць сны. Бо сны мы не толькі бачым — але ў іх удзельнічаем, і нават бадзёрасць ёсць сучаснаю формаю сненняў.
Публикации за 2013 год
Гісторыі, аднойчы расказаныя, не паміраюць; у нацыяналізмаў аніяк не менш падставаў для жыцця, чым, скажам, у фемінізма ці марксізма (што зусім не радыя канкурэнтам).
Якім бы ні быў дыктатар, што перарабіў грамадзтва на свой капыл, застаюцца непадкантрольныя моманты, якія дазваляюць вярнуцца й працьверазець.
Першая постмадэрнісцкая дыктатура ў свеце, які імкліва старэе, кіруе з дапамогай зацуглянага карнавальнага смеху, яна купляе падпарадкаванне за патаемныя здзекі з сябе самой.
Публикации за 2011 год
Зрэшты, наступныя падзеі могуць прыцягнуць увагу да Беларусі (і нават выклікаць моду на беларускую тэму). Выглядае толькі, што краіна ўжо ідзе не па шляху Чэхіі, а Румыніі.
Нарэшце, у беларускай «вертыкальнай» сістэме ёсць адна галоўная фокус-група, дакладней, адзін «фокус-цар». І ўсе мы яго ведаем (на жаль, занадта доўга).
Публикации за 2010 год
Истеричная монологичность «Даха» связана с тем, что нормальных каналов коммуникации, в том числе и художественной, здесь не существует. Любая выставка — грандиозный риск.
Провластная аттракционность уравновешивается кинопанком. Плюс и минус. Это ситуация кануна, когда картонные декорации разъедаются изнутри.
Вяртанне Геніюш у школьныя падручнікі, святкаванне ейных юбілеяў на дзяржаўным узроўні, зусім не будзе азначаць, што рэжым раптам рэабілітаваў Геніюш.…
Любое мастацтва — гэта не толькі мастацтва само па сабе, але і прастора, дзе гэтае мастацтва разгортваецца. Гэта камунікацыі й сустрэчы. Што да кіно — гэта яшчэ і вялікая індустрыя.
Публикации за 2009 год
Экономический кризис никогда не оказывается ни первым, ни последним словом в культурных процессах. Скорее, это дополнительный смысловой акцент…
Я не з’яўляюся лінгвістам, адкажу, як культуролаг. Гэта не толькі іхняе права, але і абавязак — пільнаваць рускую мову. А згодна з правіламі рускай мовы назва нашай краіны гучыць, як «Белоруссия».
Фантастика без идеи — пустое морализаторство, имитация первоисточника. Мы получаем имитационные продукты, за которыми нет реальной боли, нет конфликта…
Ёсць спакуса і магчымасць граць ужо і на полі «адраджэнцаў-нацыяналістаў», бо поле тое даўно і аслабленае, і выпаленае.
Публикации за 2008 год
Новый взгляд на историю появится, когда мы сможем увидеть не статистов под знамёнами, а отдельных людей.
Мятежные артисты оказались европейским проектом в неевропейское время в неевропейской стране. Они были в какой-то степени экзотическим привозным продуктом.
Вместо отдельного белорусского пути, появляется идея европейского договора. В котором мы становимся одним из участников.
Десантники с аксельбантами, пляшущие с девушками в национальных костюмах? Коктейль Молотова, от которого мозги плавятся!
Публикации за 2007 год
Новая идеология российская есть галлюцинации экс-империи. А фильмы — экранизации этих галлюцинаций.
В обществе, подменяющем осмысление своего движения идеологической накачкой, мышление становится алогичным.
Почему нет актуального пролукашенковского кино? Почему всё, что мы видим — тотальное ретро?
Структуры двойной жизни как раз и могут стать одним из двигателей перемен.
Публикации за 2006 год
Андрэй Расінскі: «Права быць Хрыстом» — не пераймаць Хрыста, не зьвяртацца да Яго, не дзякаваць Яму, а менавіта «быць» — гэта што? /06.02.06/
Максим Жбанков, Андрэй Расінскі: Это угроза зарубежным представительствам, но одновременно и своим гражданам: вы, ребята, тоже в кадре! /09.08.06/
«Мирность» — естественное состояние дремлющего национального сознания.
Максим Жбанков, Андрэй Расiнскi: Неадекватность властных структур по отношению к реальным социальным процессам — это и есть признак геронтократии /05.10.06/
Публикации за 2005 год
Андрэй Расінскі : Сёньня ў Беларусі рэй вядуць утопіі адсутнасьці. Некаторыя з іх вельмі старыя, некаторыя толькі зараджаюцца — але ўсе яны з…
Максим Жбанков і Андрэй Расінскі: Александр Лукашенко у власти уже 11 лет. Времени вполне достаточно, чтобы выросло и сформировалось новое поколение, …
Максим Жбанков, Андрэй Расiнскi: Вам не здаецца, што ХХІ стагодзьдзе будзе эпохай кансэрватызму новага тыпу, пасьляпостмадэрнага? /27.12.05/
Максим Жбанков, Андрэй Расiнскi: Здаецца, што ў нападках на амэрыканскае кіно ня столькі боязь за свой рынак, колькі страх перад свабодным ча…
Публикации за 2004 год
Буря единства в постсоветской пустыне
«Самосохранение» и «нехватка» как стратегические ключи
Максим Жбанков, Андрэй Расiнскi: А гэта дзяржаўная замова на лагоднасьць, на цукерачнасьць, на рафінаваную адсутнасьць канфліктаў. Зьвярні ўвагу, мы в…